من بودم و چشمان من
جمعه, ۷ آبان ۱۳۹۵، ۱۰:۳۸ ب.ظ
من از چشمام طلبکارم،
چشمام از من.
من برای دیر دیدنت
چشمام برای کم دیدنت.
پیوندهای روزانه
- دچــآر باید بود..: جزئیاتی برای ارتباط بهتر با درونگرایان
- Every successful relationship is successful for the same exact reasons
- روزنوشتههای محمدرضا شعبانعلی: نقد کردن زودهنگام داشتهها
- کنار کارما: از محافظهکاریها
- جاده آویشن: ۷۳۱
- خارخاسک هفت دنده: دختر سرخپوست رییس قبیله
- سیب زمینی خورها: ۱۴۲
- خرمالوی سیاه: زهرمار کردن خوشی جوانان یا بمیرید جوانان!
- سیب زمینی خورها: ۱۶۳
- رستگاری در ۵+۹۰ : ۱۶۰
- راز سر به مهر: نامهی چهل و چهارم
- مرا فرانسوی ببوس: آنچه از نگاهم میخوانی / نمیخوانی
- رساله ای در باب رابطه: Inside Monster
- تاملاتی زیر دوش حمام: ...
- آخرین وبلاگ های به روز شده
آخرین مطالب
-
۰۱/۰۴/۱۸limbo
-
۰۰/۱۰/۱۰از سری فریادهای بی‌صدا به وقت دلتنگی
-
۹۷/۰۹/۲۹گذشته، حال، اینده
-
۹۶/۰۷/۲۴پنجِ خسته
-
۹۶/۰۶/۰۷چهار
-
۹۶/۰۵/۳۰سه
-
۹۶/۰۵/۰۲دو
-
۹۶/۰۴/۲۱یک؟ یا منفی یک؟
پیوندها
بایگانی
- تیر ۱۴۰۱ (۱)
- دی ۱۴۰۰ (۱)
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- اسفند ۱۳۹۶ (۱)
- دی ۱۳۹۶ (۱)
- مهر ۱۳۹۶ (۱)
- شهریور ۱۳۹۶ (۱)
- مرداد ۱۳۹۶ (۲)
- تیر ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۳)
- فروردين ۱۳۹۶ (۲)
- اسفند ۱۳۹۵ (۴)
- بهمن ۱۳۹۵ (۳)
- دی ۱۳۹۵ (۴)
- آذر ۱۳۹۵ (۸)
- آبان ۱۳۹۵ (۶)
- مهر ۱۳۹۵ (۷)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۸)
- تیر ۱۳۹۵ (۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱)
زودتر میخواستم بنویسم، ولی دل و دماغمان رفته بود.
قلبمان مچاله شده بود. هنوز هم دل و دماغمان برنگشته.
ولی زندگی جاریست. خوشحال، ناراحت، مچاله، با دل، بی دل...