از سری مشکلاتی که ما داریم، اونا ندارن!
جمعه, ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ۰۷:۵۰ ب.ظ
تو و شما!
you & you!
و در نتیجه گیر کردن بین استفاده از «تو» یا «شما» و فعل جمع یا مفرد برای مخاطبی که یه نفره صرفا به خاطر القای حس رعایت ادب، احترام و یا نشون دادن عدم صمیمیت یا نزدیکی!
پ.ن. ۱. اونا (انگلیسی‌زبان‌ها) هم قبلا و حتی مقدار بسیار کمی هم الان، بین ضمیر مخاطب جمع و مفردشون فرق بوده، هر چند تا این لحظه نمیدونم مثل ما برای مخاطب مفرد از صیغه جمع برای نشون دادن احترام یا چیز خاص دیگه‌ای استفاده می‌کردن یا نه، صرفا نشون‌دهنده تعداد مخاطب بود.
پ.ن.۲. الان که دقت می‌کنم شاید «شما» آوای قشنگ‌تری داشته باشه. و حتی بعضی جاها حس بهتری بتونه منتقل کنه. مثلا یکی دو تا از شعرای حافظ که با «شما» خیلی دلنشینه به نظرم.
ولی همچنان موضعم نسبت به استفاده از فعل جمع برای فرد همان است که بود. یه عرف نه چندان خوشایند.
با احترام به نظر شما ! به نظرم استفاده از ضمیر "تو" فقط تو موقعیت خاص و برای افراد خیلی خاص، شیرین و قشنگه ، تو مابقی همان "شما" شکیل تر و خوش آهنگ تر و خوشایندتره! اصلا حیف نیست صمیمیت و محبت نهفته تو ضمیر " تو " رو برا همه خرج کنیم؟!